PG DIN 46320 ve PG DIN 40430, kablo rakorları ve sızdırmazlık elemanları için kullanılan standartlardır. Her iki standart da kablo rakorlarının belirli gereksinimlerini tanımlar ancak farklı uygulamalar ve detaylar içerir. İşte bu iki standart arasındaki temel farklar:
PG DIN 46320
- Amaç ve Kullanım:
- DIN 46320 standardı, kablo rakorlarının genel tasarımını ve boyutlarını tanımlar.
- Endüstriyel elektrik uygulamalarında, özellikle genel mekanik koruma gerektiren yerlerde yaygın olarak kullanılır.
- Odak Noktası:
- Kablo rakorlarının dış çapı, diş boyutları ve genel ölçümleri bu standartta belirtilmiştir.
- Geleneksel PG diş profilleri kullanılır.
- Diş Yapısı:
- PG (Panzergewinde) adı verilen bir diş standardını kullanır.
- Daha yuvarlak ve geniş diş profiline sahiptir.
PG DIN 40430
- Amaç ve Kullanım:
- DIN 40430 standardı, özellikle otomotiv sektöründe kullanılan kablo rakorları için geliştirilmiştir.
- Araç içi elektrik tesisatları gibi titreşim ve darbelere dayanıklılık gerektiren ortamlarda yaygındır.
- Odak Noktası:
- Otomotiv uygulamalarına uygunluk, yüksek dayanıklılık ve sızdırmazlık üzerine yoğunlaşır.
- Elektrik bağlantılarında güvenilirlik sağlar.
- Diş Yapısı:
- DIN 40430 genellikle daha ince ve sıkı diş yapısı içerir.
- Daha spesifik uygulamalara yönelik olarak tasarlanmıştır.
Ortak Özellikler:
- Her iki standart da kablo sızdırmazlık gereksinimlerini karşılar.
- Her ikisi de kablo korumasını sağlamak için uygun malzeme ve tasarımları içerir.
Sonuç: DIN 46320 genelde endüstriyel genel kullanımlarda tercih edilirken, DIN 40430 daha çok otomotiv ve titreşimli ortamlarda kullanılır.